dinsdag 25 maart 2008

Göran Tunström - De Dief

Wat een merkwaardig boek! Bijzonder geschreven. De hoofdpersoon maakt een hele bijzondere ontwikkeling door. Hij groeit op en een milieu dat met de betiteling "asociaal" volgens mij nog mild wordt beoordeeld. Een enorm zootje van werkschuw volk dat drinkt en neukt en verder met stelen het hoofd boven water houdt. Deze jongen komt daarin verzeild als zoon van ouders die niet voor hem kunnen/willen zorgen. Zijn oom en tante nemen hem op in hun al uitgebreide gezin. Hij blijft een buitenbeentje en dat wordt keer op keer bevestigd. Hij heeft een mysterieuze drang tot leren, in de betekenis van kennis verwerven.

Uiteindelijk komt hij terecht op de universiteit van Uppsala en gaat daar de Gotische taal bestuderen. Het is interessant om daar over te lezen. Dat is misschien nog wel het meest vervreemdende aan het boek: de tegenstelling tot het milieu dat de opvoedomgeving van deze jongen vormt en de kennis en kunde die hij in zichzelf, met behulp van bereidwillige anderen, mobiliseert.

Uiteindelijk kruipt het bloed waar het niet gaan kan... Verrassend einde. Ik was op het verkeerde been gezet. Leuk!

Sommige passages vond ik ronduit vervelend om te lezen, omdat het me domweg niet interesseerde of er naar mijn gevoel niet toe deed. Andere delen las ik bijna ademloos door... Een boek met twee gezichten. Eigenlijk, gezien wat ik hierboven beschreef, moet dat het doel zijn geweest van de schrijver. Twee werelden verenigen die onverenigbaar zijn.

Al met al luidt mijn advies: lezen!

donderdag 13 maart 2008

Carlos Ruiz Zafón - De schaduw van de wind

Wat een boek...

Een boek over een boek. Prachtig en meeslepend geschreven door Zafón. Boeken en schrijven lopen als een rode draad door het verhaal. Vooral het mystieke van boeken, van lezen, gecombineerd met ondoorgrondelijke lijnen die door het leven lopen. Parallele universa die elkaar doorkruisen. Hoe moet ik het omschrijven?

Het drama van de Spaanse burgeroorlog en de nasleep er van zit er zorgvuldig doorheen geweven, zonder dat het overheerst. Een constante zeur op de achtergrond. Onlosmakelijk verbonden met de periode die er op volgde. De periode die voor de rest van Europa zoveel rampen bracht.

Liefde, jeugdige naïviteit, drama, puberale opstandigheid en de nodige kleurrijke figuren maken dit verhaal een genot om te lezen. Het speelt zich af in Barcelona, een stad die jaaaaren geleden mijn hart stal. Die ingrediënten samen met een onberispelijke en boeiende schrijfstijl maken het boek áf.

Het boek heeft een echte apotheose, bloedstollend en bevrijdend. Het geeft hoop. En wie heeft daar ooit genoeg van?

Lijkt me heerlijk om te lezen in een prettige zonnige omgeving. Ik zou die boek iedereen willen aanraden.